george orwell kitapların ileride kimilerince yasaklanabileceğinden korkuyordu; aldous huxley ise, kitapları yasaklamanın anlamsızlaşacağından, çünkü ileride kimsenin kitap okumakla ilgilenmeyeceğinden…
orwell kimilerinin bizi bilgiden mahrum edebileceğinden korkuyordu; huxley ise, bize çok fazla şey sunulacağından ve bunun sonucunda da hareketsizliğe ve bencilliğe itileceğimizden…
orwell gerçeklerin bizden titizlikle gizleneceğinden korkuyordu. huxley, bilginin devasa bir anlamsızlıklar denizi içerisinde kaybolacağından…
orwell tutsak bir kültüre evrileceğimizden korkuyordu; huxley ise saçma sapan şeylerle uğraşmayı rutin edinmiş, ehemmiyetsiz bir kültüre evrileceğimizden… huxley’nin “cesur yeni dünya” eserinin gözden geçirilmiş baskısında da belirttiği gibi, zorbalığa ve diktatörlüğe karşı çıkan sivil özgürlük hareketi temsilcilerinin hesaba katmayı unuttukları bir şey vardı: i̇nsanoğlunun sınırsız dalgınlığı ve eğlenceye düşkünlüğü.
“1984”te, insanlar acıdan ve cezadan kaçınma; “cesur yeni dünya”da ise keyfe ve hazza yönelme dürtüleri sayesinde kontrol ediliyorlardı.
kısaca, orwell nefret ettiğimiz şeylerin bizi mahvedeceğinden korkuyordu; huxley ise sevdiğimiz şeylerin bizi yıkıma götüreceğinden…
alıntı
orwell kimilerinin bizi bilgiden mahrum edebileceğinden korkuyordu; huxley ise, bize çok fazla şey sunulacağından ve bunun sonucunda da hareketsizliğe ve bencilliğe itileceğimizden…
orwell gerçeklerin bizden titizlikle gizleneceğinden korkuyordu. huxley, bilginin devasa bir anlamsızlıklar denizi içerisinde kaybolacağından…
orwell tutsak bir kültüre evrileceğimizden korkuyordu; huxley ise saçma sapan şeylerle uğraşmayı rutin edinmiş, ehemmiyetsiz bir kültüre evrileceğimizden… huxley’nin “cesur yeni dünya” eserinin gözden geçirilmiş baskısında da belirttiği gibi, zorbalığa ve diktatörlüğe karşı çıkan sivil özgürlük hareketi temsilcilerinin hesaba katmayı unuttukları bir şey vardı: i̇nsanoğlunun sınırsız dalgınlığı ve eğlenceye düşkünlüğü.
“1984”te, insanlar acıdan ve cezadan kaçınma; “cesur yeni dünya”da ise keyfe ve hazza yönelme dürtüleri sayesinde kontrol ediliyorlardı.
kısaca, orwell nefret ettiğimiz şeylerin bizi mahvedeceğinden korkuyordu; huxley ise sevdiğimiz şeylerin bizi yıkıma götüreceğinden…
alıntı